Eski dilde bel ne demek? Bel: [bîl] (Akadca’daki Belu’dan) sahip, efendi, tanrı, efendi, Mevla, Çalap anlamına gelir. Orijinal bir isimden ziyade bir “sıfat”tır. “Tanımlayıcı”, Babil İmparatorluğu’nda çeşitli tanrılara hitap etmek veya onları tanımlamak için kullanılırdı. Bel Türkçe kokenli mi? Bel – Nişanyan Sözlüğü. Eski Türkçe bél “1. vücudun orta kısmı, 2. “iki dağ arasındaki alçak yer” sözcüğünden gelişmiştir. Bel kaç anlamı var? Bel, şunlara atıfta bulunabilir: Bel, insan vücudunun göğüs ve karın ile sırt ve kalçalar arasındaki daha dar bölümüdür. Bel, Babil dininde çeşitli tanrılara verilen unvandır. Kürek, toprağı kazmak için kullanılan bir kürektir. Eski Türkçede belin ne demek? Belin…
Yorum Bırak